Castlefest 2018 overtrof zo mogelijk weer de voorgaande jaren.
Er was weer meer van het terrein rond Kasteel de Keukenhof in gebruik genomen
en de nieuwe indeling van het terrein was een hele vooruitgang. Het Meadow Fields deel was dit jaar een stuk sfeervoller ingericht en er was
ook meer te doen. Nieuw dit jaar was de Castlefest Academie; een enorme tent met drie ruimtes waar lezingen gehouden werden plus een groot
deel waar verschillende uitgeverijen hun boeken verkochten, auteurs boeken signeerden en er ook lezingen hielden.
Zo kon je naar een lezing over hekserij in het dagelijkse leven van Lunadea,
vragen stellen aan bands zoals Faun en Rapalje
en aan de initiafnemers en organisatie van Castlefest: Natasja Marchal, Mark en Rob van der Stelt.
Een verslagje van het vraag en antwoord event met de organisatie van Castlefest vindt je bij de
Castlefest geschiedenis.
Goden gunsten Giften van graan Oogsten we samen Oogsten we samen Dank aan Akker en Land Akker en Land |
Vervolgens ging men rond met de schaal met graan, waaruit iedereen een handje graan kon pakken.
Dit symboliseerde onze oogst, dat wat het leven ons de afgelopen periode gebracht had aan ervaringen,
vriendschappen, leermomenten, kortom alles wat ons leven verrijkt heeft; de oogst waar we dankbaar voor
kunnnen zijn. Daarna ging men met de lege beker rond, hierin kon je vanuit je overvloed je oogst delen
door een deel van het graan in de beker te doen, met anderen te delen. Van het verzamelde graan maakte men
symbolisch meel. Van meel maakt men deeg en dit deeg werd weer met iedereen in de kring gedeeld.
Hierin kon je de graankorels die je nog had kneden. De ceremonie werd weer afgesloten waarna iedereen nog
persoonlijk een rune in z'n deeg gekerft kreeg, samen met een persoonlijke boodschap die bij de rune hoorde.
Het was een korte maar mooie ceremonie!
Het enige waar ik me aan stoorde was hoe priester Eugen de voorouders, God en Godin aanriep in het begin,
erg hard en dwingend: "Kom!". Wanneer iemand mij zo zou roepen zou ik zeker niet komen en de andere
kant op gaan. Ik weet dat het een Heidens/Germaanse traditie is waarin je juist de voorouders, God en Godin met al je energie
en met al je kracht en vermogen moet aanroepen. Daarmee toon je dan respect, doch ik vond het toch vrij
dwingend en respectloos klinken, ook al weet ik dat dit niet zo bedoeld werd. Ik zou het zo in ieder geval nooit
doen. Voor de rest was het echt een heel mooie ceremonie, ben blij dat ik er bij geweest ben!
Na deze meditatie gingen de priesteressen de aanwezigen langs met een kom zout water, je kon het
zout dat je in je handen had in het water doen om zodoende je belemmeringen en dingen waar je van af
wou los te laten. De priesteressen wasten je handen met het water en legden uit wat ze deden.
Nu je deze zaken begon los te laten is het raadzaam de ontstane leegte aan te vullen met zoet water.
Hiermee houdt je de ontstane stroming in beweging, dus een kom met zoet drinkwater ging nu de groep rond.
Natuurlijk ben je nu niet in één keer alles wat je kwijt wou kwijt, doch je bent er met
deze ceremonie bewust van, je hebt er aandacht aan besteed en bent actief bezig met loslaten en
de energie te laten doorstromen. Tot slot van deze mooie ceremonie trokken we allemaal een kaart
van het Nehalennia kaartendek. Hieruit kwam voor iedereen een heel trefende boodschap die of heel goed
aansloot bij wat er in de ceremonie aan de orde kwam (bij mij wel tenminste) of goed van toepassing was
bij de huidige levenssituatie. Ter afsluiting van de ceremonie gaven we elkaar in de kring allen een hand en
sloten we de ogen. Een knijpje in de handen golfde door de kring, waarna de ceremonie ten einde kwam.
Het was een heel mooie ceremonie die bij verschillende mensen toch wel wat losmaakte!