Odin en het Yulefeest
Odin heeft vele namen (zie Wikipedia)
waaronder de naam Jólfaor (= Yulevader) en Jólnir (Yule figuur, beschermer van Yule).
In December stond Odin bekend als Jólfaor (= Yulevader) en zijn maand was bekend als Jultid.
(zie Feestdagen in December, blz.53)
Zo kwamen we dus aan de benaming Yuletide.
In onze streken kennen we Odin onder de naam Wodan, in het Duits: Wotan en Germaans: Wuotan.
De Engelse plaatsnamen Wednesbury en Wednesfield en de Nederlandse plaatsnamen Woensel, Woensdrecht en de Woensberg
zijn gebaseerd op de naam Wodan, evenals de dag Woensdag en Wednesday: Wodansdag.
(zie Wikipedia)
Veel deskundigen nemen aan dat de naam Odin van het Proto Germaanse woord "Wödanaz" of "Wödaz"
komt, wat stem, zingen, passie, poëzie, opgewonden of woede kan betekenen.
Andere deskundigen menen tegenwoordig dat de Proto Germaanse woorden "Wödina" en "Wödinaz"
de oudere en oorspronkelijke taalkundige wortels zijn. Deze woorden betekenen "profetie" en "Ziener-God".
(Gardenstone Blz.29)
Odin wordt vergezelt door twee raven; Huginn (gedachte) en Muninn (geheugen),
die bij dageraad overal heen vliegen en wanneer het tijd is voor het ontbijt keren ze terug om Odin overal van op de hoogte stellen.
Zo weet Odin wat er in de wereld gebeurt en wordt Hij ook de Ravengod genoemd.
(Gardenstone Blz.118)
Odin weet dus alles, doch kennis is nog geen wijsheid.
In de Edda lezen we dat Odin één oog heeft opgeofferd aan de reus Mímir om in ruil uit
de bron der wijsheid te mogen drinken.
Odin streefde altijd naar het vergroten van zijn kennis en wijsheid, daartoe reisde hij de hele wereld rond.
Odin wordt ook de wandelaar genoemd omdat hij altijd onderweg is en tussen de mensen aanwezig is om nieuwe kennis op te doen.
Hij kan van gedaante veranderen, en beleeft aldus vele avonturen.
De Vikingen geloofden dat Odin in December op zijn achtbenige paard Sleipnir naar de Aarde zou komen.
Hij was vermomd in een lange blauwe mantel, droeg een tas brood en een staf, vaak vergezeld van een raaf.
Hij zou zich op de achtergrond mengen onder de mensen rond hun vuur en luisteren of ze tevreden waren of niet.
Zo nu en dan zou Hij een geschenk van brood achterlaten bij een arme hoeve.
Volgens Snorri Sturluson
was het Yulefeest belangrijk voor een goede groei van de voorjaarsgewassen, vrede en een goed verloop van de winter.
In de oudere Noorse Gulathingswet uit het begin van de 12de eeuw,
lezen we dat het doel van het Yulefeest een jaar vol overvloed en vrede is. Vrede is belangrijk om de chaos van de winterperiode door te
komen. Uit deze oude teksten blijkt dat het bevorderen van overvloed en vrede al in voor-Christelijke tijden een belangrijk thema was tijdens
het Yulefeest. Vrede en vruchtbaarheid hangen met elkaar samen en dienen tijdens de koude chaos van de winter waarin alles dood lijkt te gaan
gestimuleerd en veilig gesteld te worden. Tijdens het Yulefeest werdt mogelijk een offer aan Odin gebracht, wiens bijnaam immers
Jólnir is; de beschermer van Yule. Odin is ook verbonden met de overleden voorouders en de aanvoerder van de Wilde Jacht.
Met een offer tijdens het Yulefeest zou een einde van de winter, chaos en dood, en een vruchtbare, overvloedige vredige periode verzekerd
moeten worden.
Odin is tevens één van de aanvoerders van de Wilde Jacht.
Lees hier meer over de Wilde Jacht.